Het Jaymil nestje van Jaycee & Milan 2018
Jaycee & Milan
Jaycee >> Tooske BlosJar Van't Dreske Kwinne Milan >> Rintje Nouska v h Beemdveld
Op 10 en 11 juli zijn er twee mooie ongedwongen natuurlijke dekkingen geweest en gaan we nu afwachten wat de natuur heeft besloten.
In Sleeuwijk hebben we vandaag 10/8 de echo gehad en daar zagen we dat Jaycee drachtig is van Milan. Normaal vragen wij ook altijd de reueigenaar hierbij te zijn maar de eigenaren van Milan waren met hem op vakantie en zaten in Tjechie. Dus hebben we via watchapp beeld bellen samen gekeken naar wat de dierenarts ons liet zien. Het werd een feestje want voor beide honden is dit de eerste keer. Vanaf nu gaan we genieten van ons JayMil nestje.
Dag 59 van de dracht van Jaycee. Ze groeit mooi en is rustig en aanhankelijk. Wij hebben een gezonde spanning en wachten op wat de natuur ons gaat brengen. De pups die geboren gaan worden komen uit ouders die alle testen hebben ondergaan. HD (heupen) en PRA ( ogen) zoals onze vereniging verplicht steld maar ook ED (ellebogen) en VWD Von wWillebrands Disease (bloedstollingsziekte) deze zijn niet verplicht bij de vereniging.
Onze Jaycee is op 8/9 begonnen met bevallen. Er zijn toen een aantal pups geboren maar ook op 9/9 zijn er geboren en je kunt maat 1 datum door geven dus hebben wij gekozen voor 9/9. Ons vorige nestje is op 10/10 geboren.
Eerste pupje van Jaycee en dan ook nog in een stuit liggen is altijd extra pijnlijk.
De bevalling kwam goed op gang en toen pup 1 zou geboren worden raakte Jaycee in paniek. Het deed haar duidelijk pijn. Toen de pup eruit was sprong ze de kist uit. We hebben haar meteen weer terug de kist ingezet en daar ging ze liefdevol haar pup verzorgen. Toen nummer twee zich aandiende raakte ze weer in paniek maar bleef nu in de kist en begon meteen toen de pup geboren was haar pup te verzorgen. Daarna ging de knop om en werd zij de prachtige liefde volle verzorgende moeder die ze altijd is geweest voor alle andere pups die hier geboren zijn. Daarna heb ik Jacqueline gebeld dat ze mocht komen om bij de bevalling te zijn. Nummer 3 was een gemakkelijke want toen werd onze kleine Pien geboren zij woog maar 175 gram en we hoopte dat ze het zou gaan redden. Ze was levendig en liet zich horen dus daar zou het niet aan liggen. Daarna ging het heel vlotjes. Om 1.45 uur werd de laatste geboren. 4 reutjes en 4 Teefjes en wat waren het stuk voor stuk prachtige pups. 1 sprong er uit door haar kopie bles van haar moeder en ze was bijna helemaal wit. Deze pakte mij en besloot om deze aan onze roedel toe te voegen. Zij zou in ons gastgezin gaan opgroeien
Jaycee en kleine Pien.
Lieke de grootste van het nestje en kleine Pien de kleinste
De vier dames.
De vier heren.
Toen we s ’morgens met elkaar aan de koffie bij de werpkist zaten zag ik dat Jaycee weer begon te persen. Marry zei dat kan niet je hebt gisteren gevoelt en voelde geen pup meer. Ik wist dat er op de echo bijna zeker 9 vruchtjes gezien waren en dus het kon wel. Ik controleerde haar en zag dat er een neusje en tongetje uit haar vulva staken. Ik wist meteen dat dit pupje niet meer leefde en zei dit tegen Marry en Jacqueline . Jaycee begon harder te persen dus de pups in een mandje gedaan en ben weer bij haar gaan zitten. Dit keer ging het heel moeilijk. Ik heb een handdoek gepekt en op haar weeën mee getrokken aan de pup. Dit kon omdat dit pupje niet meer leefde. Na enige tijd werd deze pup geboren en dit bleek een waterpup te zijn.
Een waterpup wordt ook wel walruspup genoemd. Het gaat hier om een pup die geheel uit water lijkt te bestaan. Dat is echter schijn, ze bestaan voor 95% uit water, het is een in aanleg volkomen normale pup die zich gevuld heeft met vocht, en wel dusdanig dat het formaat enorm is toegenomen. Soms is er sprake van verdubbelen of wel verdriedubbeling van het oorspronkelijke gewicht. Met dergelijke afmetingen is het begrijpelijk dat er problemen ontstaan tijdens de bevalling, de pups kunnen domweg niet meer door het geboortekanaal naar buiten. Maar wat is de oorzaak en belangrijker: is dat erfelijk?
Bij sommige rassen kan dit inderdaad een erfelijke achtergrond hebben. Bv bij de Clumber Spaniels, Brusselse Griffon en Engelse Bulldog.
Soms wordt trauma aangegeven als oorzaak van het water puppy syndroom. Een infectie gedurende de dracht wordt soms ook aangegeven als de oorzaak van deze problemen.
Eigenlijk weten we de oorzaak niet goed. Behandeling ??
Aangezien we de oorzaak niet weten is er geen behandeling mogelijk. In gevallen waarbij teven regelmatig zulke puppy’s geven wordt sterk afgeraden om nog te fokken met deze teven.
Tijdens de dracht de teef zo weinig mogelijk blootstellen aan trauma en onvoorzichtig gedrag. Dit is wat wij op internet erover hebben gevonden en bij de Drentjes heb ik het ooit 1 x gehoord van een fokker maar dit wil niet zeggen dat het niet gebeurd. Sommige fokkers houden over dit soort dingen die niet 100% zijn liever hun mond. Wij zijn voor openheid en eerlijkheid en zullen dit soort dingen ook niet onder het vloerkleed stoppen.
We hebben Jaycee afscheid laten nemen van deze pup en hebben het begraven onder onze Olijfboom waar al de pups liggen die het niet hebben gered bij ons.
De volgende dag vielen de pups allemaal wat af dit is normaal alleen bij kleine Pien net echt gewenst maar ook zij viel af en wel 10 gram. Op haar gewicht is dat heel veel en we maakte ons echt zorgen. Wat wij niet willen is ingrijpen met bv sonde voeding. Wij hebben de mening dat het echt op eigen kracht moet gaan doen en we willen niet de natuur manipuleren. Zwakke dieren redden het in de natuur ook niet en we willen gezonde hondjes voor de toekomst hebben. Ze lag de hele dag te drinken maar ze groeide niet. Ze had de kracht niet om de melk de tepel in te trekken. Oplossing was een grotere broer of zus aan te leggen en als de melk toe geschoten was haar aan die tepel te leggen en ja hoor ze begon te groeien/ Langzaam maar ze groeide en had pit in dat kleine lijfje zitten. Na 1 week had ze haar geboorte gewicht verdubbeld net als de andere broertjes en zusjes. De zwaarste woog 680 gram dat was onze Lieke en kleine Pien woog 385 gram.
Tussen Lieke en Pien zit een klein verschilletje 
Alle pups deden het goed groeide goed en gingen langzaam van schuiven in de bak naar lopen in de bak. Na 12 dagen ging de eerste pup over de 1000 gram heen. Wij wegen elke dag tot dat ze 4 weken oud zijn en daarna gaan we naar 3 x per week en de laatste 2 weken 1 x per week. Bij de geboorte gaan ze ook nog ff op de weegschaal.
Op zondag 13 oktober moesten we met spoed naar de dierenarts. Jaycee had hoge koorts. In 20 minuten tijd ging ze van 38.8 naar 40.8. ze kreeg een spuit en een AB kuur mee naar huis. Ze had een dikke uierontsteking. Dit wil je als fokker niet dus met heel veel kracht en liefde is het goed gekomen. Warme en koude kompressen en gekneusde witte kool bladeren en de ontstoken uier masseren en leeg melken. Ze liet het allemaal toe. Wat een kanjer is dit hondje en ondertussen gewoon je pups te drinken geven. De ontstoken uier hielden we afgedekt zodat de pups daar niet uit konden drinken.
Tussen door komen de pupkopers regelmatig lang om met de pups te knuffelen. Zelfs de eigenaar van een pupje wat naar Denemarken gaat kwam een weekendje over om heerlijk te genieten.
Onze kleindochter Indy is niet bij de pups weg te slaan. Zij weet zo goed wat ze wel en niet mag en is o zo voorzichtig met de kleine pupjes. De moeder honden vinden het altijd geen probleem als Indy in de werpkist erbij komt liggen en heel voorzichtig de puppys knuffelt.
Onze kleine Pien groeit goed en is een kleine wondertje wat niet het kaas van haar brood laat eten.
Op 23 oktober kwam de chipper en kregen alle pups hun officiële namen, Trijntje, Arie, Pien, Annie, Joep, Krijn, Nelis en Liek JayMil Van’t Dreske Kwinne.
Onze Krijn maar heeft de naam Lupus gekregen van zijn baasjes.
Alles zag er goed uit volgens Annet onze chipper van de Raad van Beheer. S ’middags gingen we naar Sleeuwijk waar Walter Strikkers de APK keuring deed en de pups hun 1e puppy enting kregen.
Wat een mooi nestje en wat een geweldige moeder. Jaycee kroop bij de pups in de bench om ze gerust te stellen. Bij reutje Arie kon hij een balletje niet vinden dus werd daar een aantekening gemaakt in zijn paspoort. Kan altijd nog komen.
27 oktober kregen we vanuit de vereniging de nest controle Tiny Key kwam langs en heeft heel veel uitgelegd en daar hebben we weer van geleerd. De juiste manier om te voelen of de balletjes zijn ingedaald o.a.
De zondag erna hebben wij de knuffelmiddag. Deze middag hebben wij altijd rond de 7 weken. Een gezellig samen zijn met alle pupkopers en gezinsleden. Zo kunnen de mensen kennis maken met elkaar en heerlijk knuffelen met hun eigen pupje. Ook is de vader hond erbij zodat iedereen die ook in het echt kunnen zien en vragen kunnen stellen aan de reueigenaren. Onder het genot van iets te drinken en te eten is dit altijd een gezellige dag.
De trotse ouders van dit mooie nestje vinden elkaar nog altijd leuk. Jaycee & Milan
Na de knuffelmiddag zeggen wij altijd; gaat de poort op slot en gaan wij ons klaar maken voor het afscheid van onze puppy’s. Dit is het minst leuke gedeelte van het krijgen van een nestje. Elke keer weer die tranen die over onze wangen glijden maar de gelukkige gezichten van de nieuwe baasjes maakt wel weer een hoop goed. We weten waar ze gaan wonen en we zien ze bijna altijd allemaal wel op onze 6 maanden en 12 maanden wandeling. Plus dat onze geheime facebookgroep ook veel bijdraagt om onze pups te kunnen blijven volgen. Op 3 november vliegt de eerste uit deze gaat naar het mooie Limburg. Nummer 2 blijft in de Kwakel wonen bij andere mensen. Nummer 3 brengen we naar Schiphol omdat haar eigenaar in Denemarken woont. Hij komt haar daar ophalen. Deze pup mag met 8 weken wel naar Denemarken omdat ze gaat met het vliegtuig. Het is verboden om een pup van 8 weken door Duitsland heen te vervoeren. Dit mag pas na 15 weken en een rabiës enting te hebben gehad. Nummer 4 is onze Lieke en gaat naar haar gastgezin in Nieuwkoop. Nummer 5 gaat ook niet ver en gaat naar Mijdrecht. Nummer 6 gaat ook niet heel ver weg namelijk naar Doorn.
En dan krijgen we een telefoontje waar niemand op zit te wachten. Jopie pupje nummer twee is dood. Ik zei dat kan niet maar het was echt zo. Hij was in het donker geschrokken van het konijn en daarna heel hard tegen de schuifpui aan gelopen. Ze pakte hem op en hij overleed. Het is meteen schakelen dan neemt gelukkig mijn verstand het even over van mij gevoel. We hebben Jopie die inmiddels was meegenomen door de dierenambulance weer opgehaald uit Mijdrecht en bij ons in de koeling gelegd. Luguber …. Ja maar we wilde weten waaraan hij is over leden en dan moet hij gekoeld blijven. Het was vrijdag avond en we konden hem niet eerder brengen dan maandagochtend. Dus heeft hij hier in de koeling gelegen. Toen wij hem uit de auto tilde hebben wij onze andere honden erbij geroepen. Moeder Jaycee heeft heel lang hem gelikt en met haar neus tegen hem aangeduwd. Alsof ze dacht opstaan kleintje. De volgende dag hebben we een afspraak staan voor nummer 7 deze gaat naar Zoetermeer en de volgende dag gaat nummer 8 onze kleine Pien gaat naar Benthuizen. Deze twee dagen waren extra heftig en vele tranen zijn er gerold.
Onze Arie JayMil Van't Dreske Kwinne of te wel Arie. Wat was het een prachtig hondje. De alvahond onder de pups.
Maandag is hij op schoot mee gegaan naar de dieren universiteit in Utrecht. Daar hebben wij hem afgegeven voor sectie. We willen en moesten weten waaraan hij is overleden.
Hij is daar donderdag weer opgehaald om alleen gecremeerd te worden. Op vrijdag hebben we hem daar weer opgehaald. Zaterdag hebben wij hem onder onze olijfboom bij zijn andere familie leden begraven. Een week die wij hopen nooit meer mee te hoeven maken
Na een aantal weken kregen we daar de uitslag van de sectie van Jopie. De eind conclusie is dat hij door de twee schrikmomenten een hartritme stoornis heeft gekregen waar hij niet meer uit is gekomen. Waarom ???? we zullen er nooit een antwoord op krijgen maar hij blijft er voor altijd bij horen en hij zit in het hart van veel mensen.
We hebben ondertussen de 6 maanden wandeling gehad en daar een deel van onze pups weer terug gezien en wat zijn ze lief en mooi geworden.
Binnenkort worden deze kanjers een jaar en dan gaan we ze weer zien. Een aantal zie ik regelmatig hier in de Kwakel of in hun huis als ik hun vlees kom brengen.
Pien JayMil van't Dreske Kwinne 175 gram Pien 22 kilo